Από τη Δρ Jane Williams & τη Bindy Cummings

Τα πρωτόγονα ή αρχαϊκά αντανακλαστικά έχουν έρθει στο προσκήνιο τελευταία, καθώς γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι αν τα μωρά και τα μικρά παιδιά δεν έχουν τις κινητικές ευκαιρίες και την πρακτική για να μάθουν να ελέγχουν πλήρως τα αντανακλαστικά τους, τα “διατηρούμενα” αντανακλαστικά μπορούν να επηρεάσουν την εκ των υστέρων μάθηση και ανάπτυξη.

“Αυτό που παρατηρείται αργότερα στην τάξη ως κακή συμπεριφορά, παρόρμηση, φτωχή κοινωνικότητα και δυσκολία στην μάθηση, παρά την καλή νοημοσύνη, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι συμπτώματα (διατηρούμενων αντανακλαστικών και επομένως) μη πλήρως αναπτυγμένου κεντρικού νευρικού συστήματος.”¹

Τα μωρά γεννιούνται με ένα συγκεκριμένο σύνολο αρχαικών αντανακλαστικών. Αυτά τα αντανακλαστικά είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των νεογέννητων αλλά πρωτίστως, είναι υπεύθυνα για τη κίνηση των μωρών και έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, την ανάπτυξη ισορροπίας, του μυϊκού τόνου, του ελέγχου της κεφαλής, ακόμη και την ανάπτυξη του πόσο καλά χρησιμοποιούν τα χέρια και τα πόδια τους.

Αυτά τα πρώιμα αντανακλαστικά κίνησης είναι σχεδιασμένα ώστε να έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής – βοηθούν τα μωρά να μάθουν πώς να κινούνται. Ωστόσο, για να μπορούν να κινούνται ελεύθερα και εύκολα τα μωρά πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τα αντανακλαστικά. Αφού τεθούν υπό έλεγχο, το μωρό σας μπορεί στη συνέχεια να μεταβεί ομαλά στο επόμενο στάδιο κίνησης και ανάπτυξης του εγκεφάλου.

Αν δεν είναι πλήρως ελεγχόμενα, τα παιδιά μπορεί να καταλήξουν μερικώς κολλημένα σε χαμηλότερο στάδιο ανάπτυξης του εγκεφάλου και αυτό θα επηρεάσει, σε κάποιο βαθμό, όλη τη μελλοντική τους μάθηση.

Ένα μεγάλο μέρος των υγιών, έξυπνων παιδιών που καταλήγουν με μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο έχουν διατηρήσει αρχαϊκά αντανακλαστικά. Τα παιδιά αυτά δεν κατάφεραν να φέρουν υπό έλεγχο τα πρωτόγονα αντανακλαστικά τους.

Ευτυχώς, ο τρόπος με τον οποίο τα μωρά μαθαίνουν να ελέγχουν αυτά τα πρωτόγονα αντανακλαστικά, συμβαίνει ως αποτέλεσμα της φυσικής ακολουθίας των αναπτυξιακών κινήσεων – δηλαδή, μέσω του χρόνου σε μπρούμυτη στάση (tummy time), του ελέγχου της κεφαλής, της κύλισης, το μπουσούλημα, τη στήριξη στα χέρια και τα γόνατα, στο “σκαρφάλωμα” και στη συνέχεια το περπάτημα.

Είναι τόσο συναρπαστικό όσο και θαυμάσιο πώς συμβαίνει αυτό. Κάθε κίνηση βοηθά τα μωρά να μάθουν να ελέγχουν ένα ή περισσότερα αρχαικά αντανακλαστικά.

Πηγές:

1. http://www.irishtimes.com/

Η Δρ.Jane Williams (PhD, BMgt, RN (Paeds)) είναι Γενική Διευθύντρια Έρευνας και Εκπαίδευσης για το GymbaROO και το KindyROO. Είναι μία από τις κορυφαίες εμπειρογνώμονες στην Αυστραλία για την ανάπτυξη μωρών και παιδιών. Περισσότερα για την Dr Williams εδώ..

Η Bindy Cummings (B.Ed hons) είναι δασκάλα, σύμβουλος νευροαναπτυξιακής συμβουλευτικής της πρώιμης παιδικής ηλικίας στο GymbaROO, λέκτορας για την ανάπτυξη πρώιμης παιδικής ηλικίας, σύμβουλος του INPP (Instiute for Neur -Physiological Psychology) και σύμβουλος του iLS. Είναι η συντάκτρια του περιοδικού Πρώτα Βήματα του GymbaROO. Περισσότερα για τη Bindy Cummings εδώ..